- geç donmuş
- late frost
Turkish-English dictionary. 2013.
geç donmuş
Look at other dictionaries:
kafası bulutlu — sf. Sarhoş Kaptan o akşam geç dönmüş, kafası yarı bulutluydu. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dönmək — f. 1. Getdiyi, ya durduğu tərəfin əksinə çevrilmək. Sağa dön! – Atlı . . bütün vücudu ilə səs gələn səmtə döndü. M. Hüs.. // İstiqamətini dəyişmək, başqa tərəfə yönəlmək. Küçəni dönərkən bir Çin polisi onun qabağını aldı. S. S. A.. // «Dönüb»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırov — 1. is. Payızın axırlarında soyuqlar düşəndə gecələr yerə, yarpaqlar və s. üzərinə kiçik kristallar şəklində qonan qar kütləsi, şehin donmuş zərrələri. Əgər qışda hava çox soyumuş olsa, şəbnəm dönüb buz olur, yerə düşür ki, ona qırov deyirlər. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aysız — sif. Qaranlıq, ay işığı olmayan. Aysız gecədir. Dağlar donmuş nəhəng qara dalğalar kimi dörd tərəfdən Xınalığın üfüqlərini hasarlayıblar. R. R.. <Adilə:> – Nə aylı, nə aysız gecələrdə mənim anam məni gəzməyə buraxmır. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dümdüz — sif. Çox düz, tamamilə düz. Dümdüz çöl. Dümdüz ağac. Dümdüz qamət. – Hündür, dümdüz şam ağaclarının qol budağı üşüyürmüş kimi qar təpələri altında titrəşirdi. M. İ.. Dəniz sakit, şüşə kimi; Dümdüz idi mavi sular. M. D.. // Zərf mənasında. Çovğun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keçmiş — 1. 1. f. sif. Ötən, keçən, ötmüş. Keçmiş gün. Keçmiş dövr. – Keçmiş vaxtlarda dəftərxanalarda qulluqçuların gündə biri idarə bağlanandan sonra qalıb, təcili məktubları, teleqramları qəbul edərdi. Ə. H.. <Mirzağa> hər zaman şikayət edər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərimək — f. 1. Hərarətin təsiri ilə bərk, yaxud donmuş haldan maye halına keçmək; ərgin hala gəlmək. Qar əriyir. Yağ əriyir. – Dağ başında qala var; Əriməyib hələ qar. (Bayatı). Ocağın yaxınlığındakı qar yığınları yavaş yavaş əriyirdi. Ə. Vəl.. Əridi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əritmək — f. 1. Hərarət təsiri ilə bərk, yaxud donmuş halda olan şeyi maye halına salmaq. Yağ əritmək. Qır əritmək. Mumu əritmək. Qurğuşunu əritmək. Buzu əritmək. – <Xoca Əziz> ocağı asıb qır saqqızı tökdü tiyana, əridib elədi mum kimi. «Koroğlu».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
